PREMIERA nr 4206
Leopold Bloom budzi się rano 16 czerwca 2022 roku w Poznaniu. Wychodzi z domu. Przez cały dzień uparcie krąży po ulicach Poznania. Przesiaduje w pubach, spotyka znajomych i nieznajomych. Przez większość dnia prowadzi pozornie nieistotne rozmowy. Pije piwo. Robi zakupy. Jakoś mija mu ten dzień na sprawach błahych, codziennych. Pozornie nic szczególnego się nie dzieje.
Rzeczywistość jednak staje się coraz bardziej nierealna. Zdarzenia ulegają deformacji w wyobraźni Blooma. Śni on sen, z którego trudno jest się obudzić. W epicentrum snu umysł Blooma eksploduje, szaleństwo wojny Joyce przekłada na stan umysłu głównego bohatera. Nic nie jest tym, czym się wydaje. Rzeczywistość morfuje, zmieniając znaczenia tego, co jeszcze chwilę temu wydawało się zrozumiałe. O drugiej w nocy Bloom postanawia wrócić jednak do domu, gdzie czeka na niego Molly-Penelopa.
Kim jest współczesny Odys? Jaką tożsamość ma wędrowiec-tułacz? Jakie znaczenie mają stacje w jego podróży? Kim są Cyklop i Nauzykaa? Gdzie znajduje się Itaka dla polskiego zasymilowanego Żyda? Czy poczuje się on w końcu „u siebie”?
Bloom i Molly rocznicę urodzin nieżyjącego synka przeżywają osobno, po to, by zrozumieć, jak bardzo za sobą tęsknią. Ulisses jest pieśnią o miłości – o tym, co może ocalić nasze człowieczeństwo.
Zapraszamy na wątróbkę i zimne piwo do pubu Syreny, w którym staniecie się uczestnikami oratorium na cześć życia i pochwały codzienności, które dzisiaj zagrożone są wojną, lękiem, niepewnością.
W setną rocznicę wydania Ulissesa Jamesa Joyce’a zapraszamy na polską prapremierę nowego tłumaczenia Ulissesa pióra Macieja Świerkockiego, które w niezwykle błyskotliwy sposób przybliża nam prozę irlandzkiego autora, jednocześnie odkrywając bezgraniczne poczucie humoru autora.
Fotografie spektaklu w galerii wykonała N. Kabanow. Fotografie twórców wykonał M. Zakrzewski.
Reżyseria
Maja Kleczewska
Dramaturgia
Damian Josef Neć
Muzyka
Cezary Duchnowski
Scenografia
Zbigniew Libera
Kostiumy
Konrad Parol
Choreografia
Kaya Kołodziejczyk
Reżyseria światła i wideo
Wojciech Puś
Kierownictwo muzyczne
Adam Domurat
Przygotowanie chóru
Joanna Sykulska
Asystentka scenografa
Ewa Libera
Inspicjentka
Magdalena Matusewicz
Spektakl z towarzyszeniem Chóru Pogłosy oraz Orskiestry Antraktowej Teatru Polskiego w Poznaniu pod kierownictwem Adama Domurata.
Obsada
Piotr Jankowski (gościnnie)
Mariusz Adamski
Alan Al-Murtatha
Aleksandra Bożek (gościnnie)
Piotr B. Dąbrowski
Michał Kaleta
Piotr Kaźmierczak
Kaya Kołodziejczyk (gościnnie)
Barbara Krasińska
Jakub Papuga
Michał Sikorski
Alona Szostak
Andrzej Szubski
Kornelia Trawkowska
Zuzanna Cieślińska, Zofia Górska, Aniela Grabowska, Zuzanna Jędrzejczak, Aleksander Kaczor, Amelia Kociela, Gabriela Łapawa, Franciszek Łola, Laura Monkiewicz, Emilia Oczkowska, Zofia Palacz, Oliwier Przybylski
Maja Kleczewska – reżyseria
Studiowała psychologię na Uniwersytecie Warszawskim i reżyserię w Akademii Teatralnej w Warszawie, gdzie obecnie pracuje jako wykładowca na kierunku reżyserii.
Jest absolwentką krakowskiej Akademii Sztuk Teatralnych, debiutowała spektaklem „Jordan” A. Reynolds and M. Buffini w 2001 roku w Teatrze Słowackiego w Krakowie.
Zawodowo związana z teatrami w Krakowie, Warszawie, Hamburgu, Ljublianie , Poznaniu, Opolu, Bydgoszczy, Wałbrzychu.
Jej spektakle były pokazywane na festiwalach w Wenecji („Wściekłość” Jelinek), Paryżu („Sen nocy letniej” Szekspira) , Londynie („Makbet” Szekspira) , Berlinie („Sen nocy letniej” Szekspira), Tibilisi („Zmierzch bogów” wg scenariusza L. Viscontiego), Seulu („Makbet” Szekspira), Madrycie („Pod presją” wg scenariusza J. Cassavetesa) , Nitrze („Woyzeck” A. Buchnera), Moskwie („Babel” Jelinek), Sankt Petersburg („Fedra” wg własnego scenariusza),
W Teatrze Polskim w Poznaniu zrealizowała „Malowanego Ptaka” i „Hamleta”.
Dwukrotna laureatka nagrody Laur Konrada na festiwalu Interpretacje w Katowicach ( za spektakle „Woyzeck” Buchnera i „Dybuk” Anskiego)
Trzykrotna laureatka nagrody Olśnienia Onetu (za „Hamleta” Szekspira, „Pod presją” wg J. Cassavetesa, „Dziady” Mickiewicza)
Laureatka Paszportu Polityki (2006)
Otrzymała również
Nagrodę Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego (2013)
Nagrodę Srebrny Lew na Biennale di Venezia (2017)
Nagrodę miesięcznika Teatr im. K. Swinarskiego (2018)
oraz Grand Prix Boska Komedia (2018)
Damian Josef Neć – dramaturgia
Reżyser, dramaturg. Ukończył Wydział Reżyserii Akademii Teatralnej im. Aleksandra Zelwerowicza w Warszawie, studiował też w Katedrze Judaistyki Uniwersytetu Jagiellońskiego.
Twórca videoartów, współautor nowego tłumaczenia „Chamesz Megilot”.
Współpracował z teatrami: Żydowskim w Warszawie, Powszechnym im. Zygmunta Hübnera w Warszawie, Polskim im Arnolda Szyfmana w Warszawie, Teatrem im. Stefana Żeromskiego w Kielcach i Teatrem im. Wilama Horzycy w Toruniu.
Jego spektakle prez entowane były na festiwalach: Sibiu International Theatre Festival w Rumunii, Festiwalu Miasto Szczęśliwe, dwukrotnie na Międzynarodowym Festiwalu Szekspirowskim w Gdańsku, Międzynarodowym Festiwalu Kontakt w Toruniu oraz Jidiszer Teater Internacjonaliszer Festiwal w Bukareszcie.
Zbigniew Libera – scenografia
Jeden z głównych reprezentantów sztuki krytycznej w Polsce, performer, fotograf, autor wideoinstalacji i obiektów artystycznych. W swoich pracach analizuje i krytykuje przyjęte konwencje, kulturę masową, tradycyjne modele wychowania, porusza kwestie manipulowania rzeczywistością przez media.
Współtworzył najciekawsze grupy twórcze i przedsięwzięcia sztuki niezależnej w Polsce, m.in. łódzką Kulturę Zrzuty, grupę muzyczną NAO Sternenhoch, czasopismo „Tango”, środowisko skupione wokół Zofii Kulik i Przemysława Kwieka. Brał udział w wielu wystawach w kraju i za granicą.
Światowy rozgłos przyniosła mu praca „Lego. Obóz koncentracyjny” (1996) – projekt klocków, z których można wybudować obóz koncentracyjny. Praca znajduje się obecnie m.in. w zbiorach Muzeum Żydowskiego w Nowym Jorku.
Jest autorem przestrzeni do spektaklu „Hamlet” w reżyserii Mai Kleczewskiej w Teatrze Polskim w Poznaniu.
Konrad Parol – kostiumy
Projektant mody, kostiumograf. Samouk. Początkowo pracował jako kostiumograf i stylista na planach polskich teledysków. Twórca dwóch polskich autorskich marek: KONRAD PAROL i BOYS LEFT GIRLS RIGHT / BLGR. Z teatrem związany od 2012 roku. Twórca kostiumów do spektakli Mai Kleczewskiej m.in.: „Bracia i Siostry” w Teatrze Kochanowskiego w Opolu, „Podróż zimowa”, „Cienie. Eurydyka mówi” wg Elfriede Jelinek w Teatrze Polskim w Bydgoszczy, „Burza” wg Williama Shakespeare’a w Deutsches Schauspielhaus w Hamburgu, „Szczury” wg Gerharda Hauptmanna w Teatrze Powszechnym w Warszawie, „Malowany Ptak” i „Hamlet” w Teatrze Polskim w Poznaniu, „Golem” w Teatrze Żydowskim w Warszawie, „Bachantki” i „Twarzą w twarz” w Teatrze Powszechnym i „Dziady” w Teatrze Słowackiego w Krakowie.
Projektował również kostiumy do „Wyspy Marivaux” w reżyserii Iwo Vedrala w Teatrze Wybrzeże w Gdańsku, „Nikt nie byłby mną lepiej. Koncert” w reżyserii Łukasza Chotkowskiego w Lubuskim Teatrze w Zielonej Górze, „Gyubala Wahzara” w reżyserii Pawła Świątka w Narodowym Starym Teatrze w Krakowie oraz do oper „Głos Ludzki” w reżyserii Mai Kleczewskiej i „Król Roger” w reżyserii Mariusza Trelisnkiego w Operze Narodowej w Warszawie.
Doceniony przez samą Elfriede Jelinek, którą urzekły jego kostiumy i maski zwierząt w „Podróży zimowej”.
Ewa Libera – asystentka scenografa
Magister sztuk intermedialnych.
W 2002 roku studiowała Grafikę Warsztatową na Wydziale Artystycznym Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w Toruniu. W latach 2003 – 2013 studiowała na ASP w Poznaniu, teraz UAP. W tym czasie także podróżowała po Europie prowadząc indywidualne badania socjologiczno – artystyczne. W 2014 rozpoczęła współpracę ze Zbigniewem Liberą. Równolegle eksploruje obszar świata muzyki .
Kaya Kołodziejczyk – choreografia
Tancerka, choreografka, pedagog tańca współczesnego i kompozycji ruchu, reżyserka.
Absolwentka Hochschule für Music und Darstellende Kunst (HfMDK) we Frankfurcie nad Menem, Performing Arts Research and Training Studios ( P.A.R.T.S.) w Brukseli oraz Warszawskiej Szkoły Baletowej.
Angażuje się w projekty społeczne na rzecz dzieci i młodzieży. Wspiera organizacje pozarządowe, które walczą o równość społeczną bez względu na wiek, rasę, pochodzenie, stan zdrowia czy tożsamość płciową. Członkini Zespołu Ekspertów Ogólnopolskiej Komisji Kultury, którego zadaniem jest opracowanie projektu ustawy o uprawnieniach artysty zawodowego.
Jest także koordynatorką i choreografką scen intymnych z ukończonymi kursami z zakresu scen ukazujących seks, intymność oraz przemoc. Zapewnia to w pełni profesjonalne poszanowanie ciała i nieprzekraczanie intymności aktorów i aktorek.
Tworzy na polu choreografii, sztuk performatywnych i tańca współczesnego. Ma w swoim dorobku liczne choreografie autorskie, w tym min. GORYCZ dla Polskiego Teatru Tańca w Poznaniu, AUDYCJA V – opera w 22 odsłonach (2016) do muzyki Andrzeja Krzanowskiego, pracę solową SOL (2013) czy spektakl Oh, Noh (2012) do muzyki Szymona Brzóski. Współpracowała także z europejską siecią sztuk performatywnych APAP (Advancing Performing Arts Project).
Cezary Duchnowski – muzyka
Studiował kompozycję w klasie prof. Leszka Wisłockiego w Akademii Muzycznej we Wrocławiu. Obecnie wykłada tam m. in. realizację muzyki komputerowej.
Był jednym z inicjatorów założenia Studia Kompozycji Komputerowej w Akademii Muzycznej we Wrocławiu. Z placówką tą związany jest do chwili obecnej.
Ma w swoim dorobku utwory zarówno kameralne jak i symfoniczne. Od kilku lat czołowe miejsce w jego działalności zajmuje twórczość elektroakustyczna.
Tworzy wraz z Agatą Zubel duet ElettroVoce realizując projekty na głos
i elektronikę. Jest wielkim orędownikiem muzyki improwizowanej. Chętnie współpracuje z muzykami jazzowymi a także innymi artystami, których pasją jest kreowanie muzyki na żywo. Wraz z Pawłem Hendrichem i Sławomirem Kupczakiem powołał do życia grupę Phonos ek Mechanes. W ramch niej uprawia szczególny rodzaj elektronicznej muzyki improwizowanej – human-electronics, gdzie komputery kontrolowane są akustycznymi instrumentami.
Wraz z Marcinem Rupocińskim założył grupę Morphai – formację podejmującą artystyczne inicjatywy o profilu interdyscyplinarnym.
Wojciech Puś – reżyseria światła i wideo
Filmowiec, autor instalacji świetlnych i obiektów interaktywnych, scenograf.
W swoich pracach łączy estetykę eksperymentalnego filmu z elementami instalacji świetlnej i projekcji wideo, nadając im kinematograficzny charakter.
Jego realizacje mają charakter instalacji przestrzennych, w których wykorzystuje ruchomy obraz, specyficzne rozwiązania świetlne i ścieżki dźwiękowe (często w formie winyli).
Jego najnowsze realizacje to: serial “Queer Landscapes” (premiera na festiwalu Rencontres Internationales Paris/Berlin w Luwrze i Haus der Kulturen der Welt w Berlinie), “Nonrecognition”, „Pocałunek” (razem z Patem Dudkiem i Jerzym Taborem) – (Muzeum Sztuki Nowoczesnej w Warszawie, Królikarnia – Muzeum Rzeźby im. Xawerego Dunikowskiego w Warszawie), „Endless – Music for Performers” – zapis improwizacji muzycznych wydanych przez Bocian Records, oraz seria kinematograficznych performansów: „Endless: Day as Days / Night as Nights” i „Wiatr nas łączy” w Muzeum Sztuki Nowoczesnej w Warszawie, kuratorowanych przez Natalię Sielewicz i Paula B. Preciado.
Partnerzy spektaklu
Partnerzy spektaklu
